31 | 8 | 3 μ.Κ ~ Year ΙΙΙ AQ | 2022
Μουσική Συνοδεία
Θα διηγηθώ τώρα την ιδέα του Ζαρατούστρα. Η βασική σύλληψη του έργου αυτού, η ιδέα της αιώνιας επιστροφής, αυτή η ανώτατη διατύπωση της κατάφασης, χρονολογείται από τον Αύγουστο του έτους 1881: γράφτηκε σ' ένα φύλλο χαρτιού με την υποσημείωση: «6.000 πόδια πέρα από τον άνθρωπο και τον χρόνο».
Τη μέρα εκείνη διέσχιζα τα δάση που βρίσκονται κοντά στην όχθη της λίμνης Σιλβαπλάνα· σταμάτησα μπροστά σ' έναν πελώριο βράχο, που υψωνόταν μπροστά μου σε μορφή πυραμίδας.
Τότε μου ήρθε αυτή η ιδέα. ― Αν γυρίσω λίγους μήνες πίσω απ' αυτή τη μέρα, ανακαλύπτω σαν οιωνό μια αιφνίδια και πολύ αποφασιστική αλλαγή στο γούστο μου, ιδίως όσον αφορά τη μουσική. Ολόκληρος ίσως ο Ζαρατούστρας δεν αποκαλύπτει τίποτε άλλο παρά μουσική...
~ . ~
Όταν έγινε τριάντα χρονών ο Ζαρατούστρα, εγκατέλειψε τον τόπο που είχε γεννηθεί και τη λίμνη του τόπου του και πήγε στο βουνό. Εκεί απόλαυσε το πνεύμα του και τη μοναξιά του δίχως να κουραστεί, για δέκα ολόκληρα χρόνια. Στο τέλος όμως, η καρδιά του άλλαξε ― κι ένα πρωί, καθώς ρόδιζε η αυγή, σηκώθηκε, παρουσιάστηκε μπροστά στον ήλιο και του μίλησε ως εξής:
«Εσύ, μεγάλο άστρο! Αν δεν είχες αυτούς που φωτίζεις, τι θα ήταν η ευτυχία σου; Δέκα χρόνια ερχόσουν εδώ πάνω από τη σπηλιά μου· μια μέρα θα βαριόσουν το φως σου και τούτον τον δρόμο, αν δεν υπήρχα εγώ, ο αετός μου και το φίδι μου. Εμείς όμως σε περιμέναμε κάθε πρωί, σε απαλλάσαμε από το περίσσευμά σου και σε ευλογούσαμε γι' αυτό. Δες! Έχω μπουχτίσει τη σοφία σου, σαν την μέλισσα που έχει μαζέψει παρά πολύ μέλι, έχω ανάγκη από χέρια που απλώνονται. Θα μου άρεσε να προσφέρω απλόχερα και να μοιράζω, ώσπου εκείνοι που είναι σοφοί ανάμεσα στους ανθρώπους να χαρούν και πάλι την τρέλα τους και εκείνοι που είναι φτωχοί τον πλούτο τους. Γι' αυτό πρέπει να κατέβω στα βάθη: όπως κάνεις εσύ το βράδυ, όταν πηγαίνεις πίσω από τη θάλασσα και φέρνεις το φως ακόμη και στον κάτω κόσμο, εσύ υπερβολικά πλούσιο άστρο! Εγώ πρέπει σαν εσένα, να δύσω, όπως λένε οι άνθρωποι, στους οποίους θέλω να κατέβω. Δωσ' μου λοιπόν, την ευλογία σου, εσύ ήρεμο μάτι, που μπορείς να βλέπεις δίχως φθόνο ακόμη και μια υπερβολικά μεγάλη ευτυχία! Ευλόγησε το κύπελλο, που θέλει να ξεχειλίσει ώσπου το νερό να κυλήσει από μέσα του χρυσό και να φέρει παντού την αναλαμπή της αγαλλίασής σου! Δες! Αυτό το κύπελλο θέλει πάλι να αδειάσει, κι ο Ζαρατούστρα θέλει πάλι να γίνει άνθρωπος».
― Έτσι άρχισε η δύση του Ζαρατούστρα.
~ . ~
Οι επτά σφραγίδες
(Ή: το τραγούδι του ναι και του αμήν)
«Αν είμαι προφήτης και μεστός από εκείνο το προφητικό πνεύμα, που βαδίζει πάνω σε ψηλές κορυφογραμμές ανάμεσα σε δύο θάλασσες ― ανάμεσα στο περασμένο και το μελλοντικό, όπως βαδίζει το βαρύ σύννεφο ― εχθρός όλων των πνιγηρών χαμηλωμάτων, εχθρός όλων όσα είναι κουρασμένα και δεν μπορούν ούτε να πεθάνουν ούτε να ζουν:
έτοιμος για την αστραπή στον σκοτεινό κόλπο και για λυτρωτικές ακτίνες φωτός, φορτωμένος με αστραπές, που λένε ναι! γελούν ναι! έτοιμος για προφητικές αστραπές:
― μακάριος όμως εκείνος που είναι έτσι φορτωμένος! Και αληθινά, πολύ καιρό πρέπει να κρέμεται στο βουνό σαν βαριά κακοκαιρία όποιος θα ανάψει μια μέρα το φως του μέλλοντος!
ω, πως θα μπορούσα να μη βρίσκομαι σε οργασμό για την αιωνιότητα και για το γαμήλιο δαχτυλίδι των δαχτυλιδιών ― το δαχτυλίδι της επιστροφής!
Ακόμη δε βρήκα τη γυναίκα, από την οποία θα ήθελα παιδιά, εκτός από τούτη τη γυναίκα που αγαπώ: γιατί σ' αγαπώ, ω αιωνιότητα!
Γιατί σ' αγαπώ, ω αιωνιότητα!»
.~`~.
Αν θεωρείτε πως ο χρόνος που αφιερώνεται και οι ιδέες που εκφράζονται έχουν αξία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κουμπί Donate, προκειμένου να συμβάλλετε στην απρόσκοπτη συνέχιση του εγχειρήματος της Κοσμοϊδιογλωσσίας. Ευχαριστώ.
31 | 8 | 3 μ.Κ ~ Year ΙΙΙ AQ | 2022
