13 | 8 | 3 μ.Κ ~ Year ΙΙΙ AQ | 2022
Μουσική Συνοδεία
Ο Τζο έχει προσκαλέσει φίλους για μπάρμπεκιου. Μεταξύ αυτών είναι ο Χανς και ο Πιερ. Καθώς ψήνει λουκάνικα, πίνοντας μια μπύρα, ακούει μια τέταρτη φωνή:
«Ένας πόλεμος με την Κίνα για την Ταϊβάν, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε γενικευμένο περιφερειακό πόλεμο, με αυξημένη την πιθανότητα χρήσης πυρηνικών» λέει ο Μιγκέλ, που ήταν συμπολεμιστής του Τζο στο Αφγανιστάν.
«Εάν οι Ταϊβανέζοι θέλουν αυτοδιάθεση μέγιστης ή σχεδόν πλήρους αυτονομίας, ή ακόμα και ανεξαρτησία από την Κίνα, αυτό μπορεί να το θεωρούν δικαίωμά τους, όμως είναι στα δικά τους χέρια να το πετύχουν, πείθοντας το Πεκίνο. Εμείς, οι Αμερικανοί, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό για λογαριασμό τους. Ούτε πρέπει να προσποιούμαστε ότι μπορούμε. Και κυρίως, δεν πρέπει να διακινδυνεύσουμε την πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου. Στόχος μας θα πρέπει να είναι να επιφέρουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και διπλωματική ζημία στην Κίνα, με αφορμή την Ταϊβάν», αποκρίθηκε ο Τζο, και συνέχισε:
«Δεν αναφέρομαι σε άμεση αποκλειστική μονομερής στρατιωτική εμπλοκή από την πλευρά μας, αν και μάλλον δεν θα μπορέσουμε να την αποφύγουμε, γιατί έχω καλό λόγο. Όπως το Βιετνάμ, έτσι και η Κίνα, ενδιαφέρεται βαθύτατα για την εθνική ενότητα και την μη άσκηση επιρροής από εξωτερικές επεμβάσεις και ξένες δυνάμεις. Πολεμήσαμε γενναία στο Βιετνάμ, αλλά χάσαμε γιατί το Ανόι, παρά την τεχνολογική στρατιωτική του κατωτερότητα, ήταν έτοιμο και αποφασισμένο να θυσιάσει σχεδόν τα πάντα για να επανενώσει τη χώρα του. Νοιαζόταν πολύ περισσότερο από εμάς για το αποτέλεσμα. Είχε ισχυρότερη βούληση από τη δική μας. Και ήταν διατεθειμένο να πληρώσει υψηλότερο τίμημα και φόρο αίματος απ' ό,τι ήμασταν εμείς (με όλα τα προηγούμενα να αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της φύσης του πολέμου). Με λίγα λόγια, δεν ήμασταν διατεθειμένοι να κάνουμε τόσα πολλά, από αυτά που ήταν απαραίτητα, για να κρατήσουμε το Βιετνάμ διχασμένο».
«Επιπλέον», συνέχισε, προσθέτοντας στα λόγια του Τζο, ο Μιγκέλ «Η κατάσταση στην Ασία του Ειρηνικού, από συστημική σκοπιά, είναι πιο σύνθετη και περισσότερο έκρυθμή απ' ό,τι πιστεύουν αρκετοί. Και μια περιφερειακή σύγκρουση μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς υπάρχουν ασυμβίβαστες δομικές διαφορές, αντιθέσεις και αντιφάσεις που σχετίζονται με το μεταπολεμικό σύστημα ειρήνης στην Ασία, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα επιλυθούν: το ζήτημα της επανένωσης της Κίνας με την Ταϊβάν συνοδεύεται από την διευθέτηση της νησιωτικής διαφοράς μεταξύ Ιαπωνίας και Ρωσσίας, και την επανένωση του Βορρά και του Νότου της Κορεατικής χερσονήσου. Φυσικά, ο ανταγωνισμός Η.Π.Α-Κίνας δυναμοποιεί και ενεργοποιεί τα τρία αυτά μέτωπα/ζητήματα που προϋπήρχαν σε συστημικό επίπεδο».
«Και τέλος πάντων», συνέχισε ολοκληρώνοντας ο Μιγκέλ: «Το να κάνουμε μαθήματα και υποδείξεις στους Κινέζους για την Ταϊβάν είναι σαν να έκαναν κήρυγμα οι Αζτέκοι στους Ναπολιτάνους για την ανεξαρτησία της Σικελίας».
«΄Ή να ισχυρίζονταν οι Μάγια (Maya), μπροστά στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα ή τον Οθωμανό Σουλτάνο, ότι η Κρήτη ή η Κύπρος τελούν υπό το Δίκαιο του πέμπτου Ήλιου του Κετζαλκόατλ», συμπλήρωσε ο Χανς.
«Σωστά», είπε γελώντας ο Πιερ «τι δουλειά έχει το ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ασία!; Το λένε και οι λέξεις: Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου, όχι Ειρηνικού».
«Την ίδια δουλειά που έχεις εσύ στον Κόλπο της Γουινέας, μόνο που η Ανατολική Ασία είναι απείρως σημαντικότερη από τη Δυτική Αφρική, και την πατρίδα σου την Ευρώπη», απάντησε ο Τζο, συνεχίζοντας: «Και τέλος πάντων, γι' αυτό φτιάξαμε τριμερείς (AUKUS) και τετραμερείς (QSD/QUAD). Για να μην μας ζαλίζουν οι δικοί σου. Αλλά πάλι γκρινιάζουν», είπε ολοκληρώνοντας.
«Φαντάζεσαι ο Τρυντώ, όχι ο σημερινός αλλά ο πατέρας του, να έλεγε ότι ο Καναδάς αποφάσισε να αποτελέσει μέρος της μεγάλης οικογένειας των λαών, και ως πράξη αλληλεγγύης να προσχωρούσε στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας;», ρώτησε ο Πιερ.
«Θα έπρεπε να αποχωρήσει πρώτα από την Κοινοπολιτεία. Αλλά τι σχέση έχει αυτό;», ρώτησε το Τζο.
«Η.Π.Α και Καναδάς, Ρωσσία και Ουκρανία», του απάντησε ο Πιερ.
«Καμία σχέση, και το ξέρεις», αποκρίθηκε ο Τζο.
Ο Μιγκέλ παρενέβη ρωτώντας: «Πως θα σου φαινόταν εάν το Μεξικό αποφάσιζε να γίνει μέλος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης;».
«Είμαι σίγουρος ότι πολλοί Αμερικανοί συμπολίτες μας θα ήθελαν να κολυμπήσουν στον Κόλπο της Καλιφόρνια, εντελώς δωρεάν και δίχως να περάσουν σύνορα, και ακόμα περισσότεροι θα επιθυμούσαν να κάνουν ανασκαφές για ανεύρεση νέων μνημείων στη Τενοτστιτλάν και την Πόλη του Μεξικό... Με χρήση πυραύλων», απάντησε με ύφος ο Τζο στον Μιγκέλ.
«Πάντως, ενώ το ΝΑΤΟ είναι πιο συσπειρωμένο από ποτέ, η αποτροπή απέτυχε», λέει ο Χανς.
«Μα ακριβώς», αποκρίθηκε ο Τζο: «Είναι η αποτυχία αποτροπής που έφερε τη συσπείρωση. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Πούτιν κατάφερε να συσπειρώσει το ΝΑΤΟ. Ναι, από τη δική του πλευρά. Από τη δική μας πλευρά, όμως, είναι η αποτυχία αποτροπής της εισβολής στην Ουκρανία που το κατάφερε αυτό. Σε ό,τι αφορά το Κίεβο, όλοι αυτοί ουσιαστικά λένε: ευχαριστούμε που η θυσία της Ουκρανίας γίνεται αφορμή για την επανασυσπείρωση και επαναβεβαίωση του ΝΑΤΟ», Η ήττα, δηλαδή η αποτυχία αποτροπής και η θυσία και μερική απώλεια της Ουκρανίας, παρουσιάζεται ως νίκη: επαναβεβαίωση αυτού που υπήρχε σαν δεδομένο μέχρι πρότινος».
Ο Μιγκέλ συμπλήρωσε: «Φαντάσου, Χανς, ότι βρίσκεται σε εξέλιξη εισβολή των Κινέζων στο Μεξικό ή τον Καναδά, και εμείς να φωνάζουμε: οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιο ενωμένες και συσπειρωμένες από ποτέ! Οι Κινέζοι κατάφεραν να μας επανασυσπειρώσουν!»
Και συνέχισε, ο Τζο: «Από τη σκοπιά του διαμοιρασμού βαρών μας συμφέρει αυτή η κατάσταση, γιατί οι Ευρωπαίοι θα κάνουν επιτέλους ορισμένα από τα πράγματα που τους ζητάμε από το 2008, αλλά με τι τίμημα για εμάς; Όλα αυτά έπρεπε να έχουν γίνει πριν, και όχι μετά, από μια εισβολή στην Ουκρανία. Ουσιαστικά, εμείς οι Αμερικανοί, πληρώνουμε τίμημα για το αυτονόητο, το οποίο καθυστερεί αυξάνοντας τα κόστη και τις απώλειες. Αυτό εξηγεί και την παλαιότερη αντίδραση του Μακρόν, στην αρχή της εισβολής, που δήλωσε ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη να πληρώσει το τίμημα της ειρήνης, αλλά και του Μπορέλ που είχε πει ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να είναι έτοιμοι να πληρώσουν τίμημα. Ε, ας το πληρώσουν επιτέλους!».
«Και η Ρωσσία πληρώνει και θα πληρώσει μεγάλο τίμημα», είπε ο Χανς.
«Ναι, αλλά εγώ πληρώνω τίμημα για τις πράξεις της Μόσχας, την απραξία των Ευρωπαίων, και την δική μου αποτυχία αποτροπής της εισβολής, δηλαδή τριπλό τίμημα. Η Ρωσσία πληρώνει τίμημα για μια απόφαση που πήρε και μια πράξη που έκανε η ίδια. Αυτή είναι η διαφορά», του απάντησε ο Τζο.
«Είναι δύσκολο να προβλέψουμε», είπε ο Πιέρ, «εν μέσω αναβρασμού και πολεμικών συναισθημάτων, πως μπορεί να εξελιχθεί η σύγκρουση με τη Ρωσσία. Ούτε υπάρχει εγγύηση ότι το σημερινό σχεδόν ενιαίο μέτωπο θα οδηγήσει στη συναίνεση 30 κρατών εναντίον της Μόσχας μακροπρόθεσμα. Προς το παρόν, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι η κοινή γνώμη στην Ευρώπη φαίνεται πως είναι υπέρ των δαπανών για την ευρωπαϊκή άμυνα και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Όμως εάν επέλθει σταδιακή οικονομική και ενεργειακή κατάρρευση, θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τις αμυντικές δαπάνες οι πολίτες; Και τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές και ευρύτερα στο εσωτερικό των εθνικών πολιτικών συστημάτων των κρατών της Ε.Ε;»
«Όταν η Ρωσσία τελειώσει με τον πόλεμο στην Ουκρανία», είπε ο Τζο: «το ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι έτοιμο, είτε να αποτρέψει είτε να νικήσει έναν πόλεμο υψηλής έντασης και μεγάλης κλίμακας. Γιατί αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν είναι».
«Αυτός είναι ο λόγος που θεωρείς πως είναι απαραίτητη η αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών για τις Ηνωμένες Πολιτείες;», τον ρώτησε ο Χανς.
«Θα σου αναφέρω δύο παραδείγματα συμβατικών στρατιωτικών δυνάμεων κρατών που είναι μέλη τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ε.Ε. Το ένα είναι η χώρα καταγωγής σου», είπε ο Τζο, και συνέχισε:
«Το 1990-1991 η Γερμανία είχε περίπου 470.000 άτομα προσωπικό στον ενεργό στρατό και 1.000.000 εφέδρους. Ο Στρατός Ξηράς είχε 335.000 ενεργούς, 7.000 άρματα μάχης, 15.500 τεθωρακισμένα οχήματα και 4.500 όπλα πυροβολικού. Η Πολεμική Αεροπορία διέθετε 850 μαχητικά αεροσκάφη. Το Πολεμικό Ναυτικό είχε 24 υποβρύχια και 14 κύρια σκάφη επιφανείας. Και μάλιστα οι προηγούμενοι αριθμοί δίχως να προσμετράται ο στρατός της Ανατολικής Γερμανίας. Σήμερα, μια τριαντακονταετία μετά, οι δυνάμεις της Γερμανίας είναι πολύ μικρότερες σε μέγεθος και υποχρηματοδοτούμενες. Επίσης είναι πιο αδύναμες από πλευράς ετοιμότητας, εκπαίδευσης και βιωσιμότητας. Το 2021 (IISS Military Balance) η Γερμανία είχε περίπου 180.000 ενεργούς και 30.500 εφέδρους. Ο Στρατός Ξηράς είχε 60.000 ενεργούς, 245 κύρια άρματα μάχης, 1.600 τεθωρακισμένα οχήματα, 1.200 UAVs, και 260 όπλα πυροβολικού. Η Πολεμική Αεροπορία της Γερμανίας διαθέτει 270 μαχητικά και επιθετικά αεροσκάφη. Το Πολεμικό Ναυτικό έχει στη διάθεσή του 8 υποβρύχια και 20 κύρια σκάφη επιφανείας».
«Ας δούμε και ένα δεύτερο παράδειγμα», συνέχισε ο Τζο: «Η Πολωνία το 1990-1991, λίγο πριν από τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είχε 470.000 ενεργό προσωπικό και 1.000.000 εφέδρους. Ο Στρατός Ξηράς είχε 330.000 ενεργούς, 7.000 άρματα μάχης, 15.000 τεθωρακισμένα οχήματα και 4.500 όπλα πυροβολικού. Η Πολεμική της Αεροπορία διέθετε 845 μαχητικά αεροσκάφη (δεν συνεχίζω με τα υπόλοιπα). Το 2021 η Πολωνία είχε συνολική δύναμη περίπου 114.000 ατόμων. Ο Στρατός Ξηράς είχε 58.000 ενεργούς, 800 κύρια άρματα μάχης, 2.300 τεθωρακισμένα οχήματα και 700 όπλα πυροβολικού. Η Πολωνική Πολεμική Αεροπορία διέθετε 95 μαχητικά αεροσκάφη (ένα μείγμα γηρασμένων Ρωσικών αεροσκαφών και Αμερικανικών F-16). Βέβαια, η Πολωνία βελτίωσε την αμυντική της ικανότητα υπογράφοντας διμερή συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με εμάς»
«Πλέον οι στρατοί έχουν μικρό μέγεθος και είναι πλήρως εκτεχνικευμένοι», είπε ο Χανς.
«Οι πόλεμοι κερδίζονται με έλεγχο στο έδαφος και ιδιοποίηση γης, επί των οποίων οικοδομείται μια τάξη που έχει ως θεμέλιο ένα νόμο», απάντησε ορθά-κοφτά ο Τζο (ενώ σκέφτηκε μέσα του: τα προηγούμενα ουσιαστικά είναι και τα θεμέλια της ειρήνης). Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να τελειώσει ένας πόλεμος, όταν δεν υπάρχει συνθηκολόγηση νομικά και ονομαστικά, δηλαδή παραίτηση ουσιαστικά, και επιβολή της βούλησης του ενός επί του άλλου, που αποτελεί και τη βαθύτερη φύση του πολέμου.
«Και με σφαίρες σε αληθινά πεδία μαχών όπου οι άνθρωποι πληρώνουν φόρο αίματος, όχι με tweets σε συμβολικές μάχες», προσέθεσε ο Μιγκέλ, συνεχίζοντας «Παραδείγματος χάριν, οι Ουκρανοί, κυρίως στην αρχή της εισβολής, ήταν τόσο καλοί στα social media, και η ηγεσία τους τόσο εθισμένη σε αυτά, που θυμίζανε την Αρμενία όταν κέρδιζε στην εικονική πραγματικότητα και τη συμβολική σφαίρα και έχανε τον πόλεμο στο έδαφος, στη φυσική πραγματικότητα».
«Επίσης, οι μεταβολές στη δομή των στρατευμάτων δεν αποτελούν φυσικά φαινόμενα. Προκύπτουν μέσα από πολιτικές αποφάσεις», συμπλήρωσε ο Τζο.
«Όπως και να 'χει», αποκρίθηκε ο Χάνς «Η μεταβολή είναι τεράστια, αλλά επίσης είναι αδύνατη και η επιστροφή σε τέτοιους αριθμούς».
«Σωστά», απάντησε ο Τζο, δίνοντάς του ένα λουκάνικο.
«Τι έχασα;», θα ακουστεί μια πέμπτη και τελευταία φωνή, του Γουίλιαμ.
«Καλώς τον! Εσύ σε όλα είσαι Άγγλος εκτός από τα ραντεβού σου. Γενικότερα είσαι εκτός. Τίποτα δεν έχασες, που να σε αφορά άμεσα τουλάχιστον. Πάρε μια μπύρα», θα του πει ο Τζο.
«American brown ale. No thanks... Λοιπόν, η απρόκλητη, αδικαιολόγητη και βάρβαρη στρατιωτική επίθεση της Ρωσικής Ορδής κατά της Ουκρανίας, παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο, τις Αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις Αξίες όλου του Δημοκρατικού και Πολιτισμένου κόσμου;», θα δηλώσει εμφατικά ο Γουίλιαμ.
«Σώπα, εσένα περιμέναμε να μας το πεις», θα απαντήσει ο Τζο.
«Νομίζω πως αυτό που χρειάζεται ο πλανήτης είναι ένας ολοκληρωτικός αφανισμός της Ρωσσίας. Ξέρω ότι εκφράζομαι κάπως υπερβολικά, αλλά πρέπει επιτέλους να μπει στη θέση της αυτή η Ορδή ― αυτό δε είναι κράτος, είναι Ορδή!»
«Και ποιος θα το κάνει αυτό, Άγγλε μου; Εσύ με τους 85.000 ενεργούς στον στρατό ξηράς, τα 280 άρματα μάχης και τα 598 όπλα πυροβολικού; Α, ξέχασα, έχεις και τη Βασίλισσα... "Long live our noble Queen, God save the Queen! Send her victorious, Happy and glorious" και τα λοιπά γνωστά», είπε τραγουδώντας ο Τζο.
«Δεν με άφησες να ολοκληρώσω. Και μην πιάνεις στο στόμα σου τη Βασίλισσα», αποκρίθηκε ο Γουίλιαμ: «Λοιπόν, όπως έλεγα, αυτό που χρειάζεται η Ανθρωπότητα είναι ο αφανισμός της Ρωσσίας σε συνδυασμό με την οικονομική καταστροφή της Γερμανίας... No offence, φίλε Χανς».
«Η Γερμανία είναι πιο σημαντική για εμάς από το νησί σου», τόνισε εμφατικά ο Τζο.
«Να το προσέξετε αυτό, εσείς οι Αμερικανοί, γιατί ούτε έχει υπάρξει ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ Δυτική τάξη στην Ευρώπη με επιστροφή και της Γερμανίας και της Ρωσσίας», του απάντησε με σοβαρό ύφος ο Γουίλιαμ.
«Μα, η Γερμανία είναι πλέον Δυτική», πετάχτηκε λέγοντας ο Χανς: «και η επιστροφή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας θα εξυπηρετήσει το ευρωπαϊκό μέτωπο του αγώνα της Δύσης εναντίον της Ρωσσίας, προκειμένου οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να αναλάβουν την επίθεση εναντίον της Κίνας!».
«Οι Ρώσσοι επέστρεψαν, οι Γερμανοί σηκώνονται και οι Αμερικανοί, μαζί με τον αγαπημένο μας οικοδεσπότη Τζο, στο τέλος θα φύγουν. Όπως συμβαίνει πάντοτε ιστορικά με εμάς τους θαλασσινούς, που αργά ή γρήγορα επιστρέφουμε από εκεί που ήρθαμε», αποκρίθηκε ο Γουίλιαμ.
«Μα πως είναι δυνατόν να σηκωθούν οι Γερμανοί», θα απορήσει, με ελαφρά αγωνία, ο Πιέρ: «όταν έχουν μπροστά τους ενεργειακή και οικονομική κρίση, πιθανή αποβιομηχάνιση και ίσως ακόμα και επισιτιστική κρίση;»
Ο Τζο παρεμβάλλεται, διακόπτοντας τον Αγγλο-Γαλλικό διάλογο, λέγοντας, «Από την τριάδα Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε) και Ρωσική Ομοσπονδία (Ρ.Ο), η πιο δυσλειτουργική, αναποτελεσματική και δυσκολότερα διατηρήσιμη οντότητα θα είναι αυτή που θα καταρρεύσει και θα διαλυθεί μόλις τελειώσει αυτή η ιστορία».
«Τα βλέπετε όλα πολύ ευρωκεντρικά και δυτικοκεντρικά, και χάνετε το νόημα των εξελίξεων στην παγκόσμια κλίμακα», θα πει μετά από αρκετή ώρα ο Μιγκέλ, και θα συνεχίσει: «Δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε δηλώσεις αξιωματούχων της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN), που δεν επιθυμούν να διαλέξουν πλευρά μεταξύ Η.Π.Α και Κίνας, και θεωρούν πως μια τέτοια επιδίωξη δεν θα είχε αποτέλεσμα, ή τον τρόπο που τοποθετείται ο Jaishankar της Ινδίας και τη στάση Αραβικών και Λατινοαμερικανικών κρατών, ή τις τελευταίες δηλώσεις της Naledi Pandor, υπεύθυνης για τις εξωτερικές υποθέσεις της Νότιας Αφρικής, ουσιαστικά την απάντησή της σε δημοσιογράφο κατά τη διάρκεια της συνάντησής της με τον Antony Blinken:».
I’m glad that Secretary Blinken has confirmed that America is not asking us to choose. I don’t recall any attempt by the United States to do that. But in terms of our interaction with some of our partners in Europe and elsewhere, there has been a sense of patronizing bullying toward “you choose this or else,” and the recent legislation passed in the United States of America by the House of Representatives we found a most unfortunate bill that we had hoped the media would say more about. Because when we believe in freedom – as I’m saying, it’s freedom for everybody – you can’t say because Africa is doing this, you will then be punished by the United States. So that’s been a disappointing passage of legislation by one house, and we hope the other house will not agree to such offensive legislation. So indeed, it is important that all of us accept our ability to hold different opinions. We are, after all, sovereign nations that are regarded as equal in terms of the United Nations Charter. We may differ in terms of economic power and economic ability to influence development in different parts of the world, but what will make the world work is if we respect each other. This is very, very important. And one thing I definitely dislike is being told “either you choose this or else.” When a minster speaks to me like that, which Secretary Blinken has never done but some have, I definitely will not be bullied in that way, nor would I expect any other African country worth its salt to agree to be treated.
«Ο κόσμος έχει αλλάξει», είπε τελειώνοντας ο Μιγκέλ.
«Δίκιο έχεις. Όμως αρκετά είπαμε, πάμε να φάμε τώρα», του απάντησε καταλήγοντας ο Τζο.
«Μια στιγμή. Υπάρχει περίπτωση η Γερμανία να μετεξελιχθεί ξανά σε πραγματικά μεγάλη δύναμη;», ρώτησε γεμάτος αγωνία και κάπως ιδρωμένος (λόγω ζέστης), ο Πιερ.
«Καλά έκανε το νησί μου και αποχώρισε από την Ε.Ε», πετάχτηκε ο Γουίλιαμ... (και σκέφτηκε μέσα του: εγώ πάντως εάν δυσκολέψουν τα πράγματα με τον Ούννο --εννοώντας τον Γερμανό αυτή τη φορά-- θα μεταναστεύσω στην Αυστραλία).
«Τέλος, για σήμερα. Ώρα για φαγητό. Στο επόμενο μπάρμπεκιου, Πιερ, θα σου έχω και ειδικό καλεσμένο», είπε ολοκληρώνοντας ο Τζο από το Κεντάκι.
For goodness’ sake, what music is this!?
Americans!
William
.~`~.
Αν θεωρείτε πως ο χρόνος που αφιερώνεται και οι ιδέες που εκφράζονται έχουν αξία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κουμπί Donate, προκειμένου να συμβάλλετε στην απρόσκοπτη συνέχιση του εγχειρήματος της Κοσμοϊδιογλωσσίας. Ευχαριστώ.
13 | 8 | 3 μ.Κ ~ Year ΙΙΙ AQ | 2022
