5 Οκτωβρίου 2021

Γιατί, αντί να επαληθεύονται, διαψεύδονται μεταψυχροπολεμικά κυρίαρχες διατλαντικές εκτιμήσεις ― μέρος α΄.


5 | 10 | 2 μ.Κ (Year ΙΙ AQ) | 2021

Μουσική Συνοδεία


Η αποτυχία ορθής εκτίμησης συνθηκών και καταστάσεων από κέντρα λήψης αποφάσεων στις Η.Π.Α, η διάψευση επιδιώξεων, στόχων και προσδοκιών, που είχαν Αμερικανοί διαμορφωτές πολιτικής, και η αδυναμία ή ο χαμηλός βαθμός προβλεπτικής ισχύος αναλυτών στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, των μοντέλων και των θεωριών τους, κατά την μεταψυχροπολεμική περίοδο, μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους. Εάν, από το πλήθος των λόγων και των παραγόντων που οδήγησαν σε αυτές τις αποτυχίες, διαψεύσεις και αδυναμίες, κάναμε μια απόπειρα να ξεχωρίσουμε και να ιεραρχήσουμε τους κυριότερους από αυτούς, τότε θα οφείλαμε να ξεκινήσουμε από τους εξής τρεις:


~ I. Η μονομερής εστίαση και προοπτική σε ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ αλήθειες και ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ της πραγματικότητας που πηγάζουν από τον ευρωκεντρισμό και δυτικοκεντρισμό, δηλαδή από μια ιδεολογία, ιστοριογραφία και ερμηνευτική, οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες ΠΛΑΝΕΣ και ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ. 

Τέτοιες πλάνες και ψευδαισθήσεις, ως προϊόντα εσωτερικών δράσεων και πνευματικών πράξεων των ανθρώπων, μπορούν να επηρεάσουν τη χάραξη στρατηγικών και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Εάν η εφαρμογή τους, δηλαδή το πέρασμά τους από τον εσωτερικό στον εξωτερικό κόσμο, έχει επιπτώσεις και συνέπειες μόνο σε ένα συγκεκριμένο τόπο και για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, πάλι καλά. Εάν όμως οι πλάνες και οι ψευδαισθήσεις αυτές έχουν διάρκεια μέσα στον χρόνο, επηρεάζουν αρνητικά ολόκληρες γενεές.

~ II. Η θετική προκατάληψη και η ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ υπέρ της  τεχνολογίας, η οποία προϋποθέτει σιωπηρά την ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ και υποτίμηση του  ανθρώπινου  παράγοντα

Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας γενικά και το Αφγανιστάν ειδικότερα, είναι ότι η ΠΙΣΤΗ στην τεχνολογία, σε συνδυασμό με την υποτίμηση του ανθρώπου, συνέβαλε στην αποτυχία και την ήττα. Επίσης, είχαμε μια εμπειρική διάψευση του τεχνολογικού ντετερμινισμού από την ανθρώπινη βούληση στο πεδίο του πολέμου.

~ III. Η σύγχυση ανάμεσα στη ΔΙΑΚΡΙΣΗ και τη ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ, από τη μια μεριά, και έναν σχεδόν πλήρες ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ και μια συνεπακόλουθη ΕΞΙΣΩΣΗ, από την άλλη, της ναυτικής και της χερσαίας  σφαίρας. 

Η σύγχυση προκύπτει από την προσπάθεια επιβολής μιας ιδεολογίας της ναυτικής ισχύος, και μιας στρατηγικής κουλτούρας που τη συνοδεύει, επί της ιστορικής πραγματικότητας. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο απλά εξισωτικά ούτε τόσο καθαρά διχοτομικά. Η διάκριση και η διαφοροποίηση μεταξύ της ναυτικής και της χερσαίας σφαίρας, ασφαλώς, είναι υπαρκτή. Όμως, ο σχεδόν πλήρης διαχωρισμός και η εξίσωση των δύο σφαιρών, καθώς και η αυτονομία της πρώτης από την τελευταία, όχι (Διαβάστε επίσης:  Άραγε «υπερβαίνει» ο άνθρωπος μέσω της τεχνολογίας το έδαφος, τη γεωγραφία, τον χώρο;). 

~ Εάν η πρώτη επισήμανση είναι χρήσιμη για την αποφυγή αποφάσεων που βασίζονται σε πλάνες και η δεύτερη προκειμένου να αντληθούν διδάγματα από το πρόσφατο παρελθόν, τότε η τρίτη παρατήρηση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον. 


.~`~.

Αν θεωρείτε πως ο χρόνος που αφιερώνεται και οι ιδέες που εκφράζονται έχουν αξία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κουμπί Donate, προκειμένου να συμβάλλετε στην απρόσκοπτη συνέχιση του εγχειρήματος της Κοσμοϊδιογλωσσίας. Ευχαριστώ.


5 | 10 | 2 μ.Κ (Year ΙΙ AQ) | 2021